Ik word de laatste maanden regelmatig gebeld door telefonische verkopers. Ongetwijfeld stuk voor stuk aardige mensen. De een heeft er wat meer zin in dan de ander, het lijkt mij dan ook een frustrerend beroep. Je moet toch iets door iemands strot duwen waar hij niet op zit te wachten. Het is in ieder geval niet de weg van de minste weerstand. Gisteren had ik wederom een verkoper die mij telefoon/internet kon aanbieden met 15% korting.

“Maar er verandert niets mevrouw en u hoeft zelf niets te ondernemen”.

Ik spreek een duidelijk “Nee, dank u”  uit en krijg nogmaals het aanbod te horen. Alsof ik hem de eerste keer niet goed begrepen zou hebben. Met als slotzin: “en er verandert helemaal niets, mevrouw”. En daar zit hem nu de crux. Er verandert nl. heel veel als je achter iedere prijsvechter aanrent. Mijn relatie met mijn huidige telefoonaanbieder nl. De service die dit bedrijf biedt. De relatie van mij met het bedrijf die ik al enige tijd heb waardoor ik geen nummer ben maar een klant. Zij hebben mij fantastisch geholpen tijdens de verhuizing. Bouwen en vertrouwen.

Zelf heb ik ook lange relaties met klanten en met bepaalde leveranciers. Ik kan op hen bouwen en vertrouwen en zij helpen mij altijd uit de brand mocht dat nodig zijn. Dat waardeer ik enorm. Zo kan ik op mijn beurt weer míjn klanten bedienen zoals ze dat van ons gewend zijn. En zij die van hen. Bouwen en vertrouwen.

Ik had deze man natuurlijk het volgende dilemma voor moeten leggen:

Als je een vrouw tegen komt die jouw 15% kan uitsparen omdat ze haar boodschappen doet bij de Lidl en haar kleding koopt bij H&M ruil je je huidige vrouw dan ook in?

Laat het duidelijk zijn, ik ben van de lange relatie en ik hoop voor zijn vrouw hij ook.

Comments are closed.