Happiness – www.priscillabrusselaars.nl

Lagom

Brusselaars — Sat, 19 Jan 2019 16:44:02 +0000

Volgens een oude mythe zou het Zweedse woord lagom slaan op de maaltijden van vroeger, die de boeren samen deelden. Men at uit dezelfde pot en dronk uit dezelfde beker. Het doel was om ‘voor de hele club’ voldoende te hebben.

Tegenwoordig heeft lagom een iets andere betekenis: ‘de Zweedse kunst van een leven in balans’. En zonder dat wij ons er bewust van zijn, is team Buro Rietveld best wel ‘lagom’. Wij zijn een hecht team met de juiste mix aan mensen. Van alle disciplines precies genoeg dus. Wij houden elkaar scherp en delen kennis & inspiratie met elkaar, zonder betweterig te zijn.
Maar hoe behoud je met elkaar de juiste balans? Wij adviseren klanten over duurzame inzetbaarheid en employer branding. Mensen werven én behouden. Dat geldt voor onze klanten, maar natuurlijk ook voor ons als buro. Practice what you preach. Zorgen voor mooie opdrachten, een goede werksfeer creëren én behouden.

Zelf bereide pot
Als team werken wij hard, soms tot slapeloze nachten toe, maar onze eindbaas Kees Jan weet als geen ander de balans goed te bewaken. We werken op de mooiste plek van Rotterdam, tussen de schaapjes en het groen. Daarnaast eten we regelmatig ‘van zijn zelf bereide pot’ en drinken wij uit dezelfde karaf. Wie ons volgt op Facebook of ons als bureau beter kent, weet waar ik het over heb.

Stockholm als toetje
En om maar in eettermen te blijven: de spreekwoordelijke kers op de taart kregen wij enige tijd geleden. Team Buro Rietveld vloog – toeval of niet – richting Stockholm. Het harde werken werd beloond, waarbij onze client service director – tijdelijk reisleidster – de juiste balans vond tussen stad, natuur, inspiratie, Scandinavische hipheid en culinaire verwennerij.

Uit balans
Van een mindfulness-sessie hangend in een net boven de receptie van ons Downtown Camper hotel tot over het water scheurend de stad uit, de natuur in. Het was een top weekend. Wat mij het meest is bijgebleven, is museum Fotografistika. Daar raakten wij allemaal weer even prettig uit balans van de The Extraordinary World of Christian Tagliavini. Hem aan het werk zien bezorgde ons al bijna een burn out. Die moet zich nog even verdiepen in ‘de Zweedse kunst van een leven in balans’. Of niet natuurlijk. Oordeel zelf en check zijn werk. Wij waren onder de indruk.

Ha en trevlig dag!

Relaties

Brusselaars — Mon, 08 Feb 2016 18:48:27 +0000

Ik word de laatste maanden regelmatig gebeld door telefonische verkopers. Ongetwijfeld stuk voor stuk aardige mensen. De een heeft er wat meer zin in dan de ander, het lijkt mij dan ook een frustrerend beroep. Je moet toch iets door iemands strot duwen waar hij niet op zit te wachten. Het is in ieder geval niet de weg van de minste weerstand. Gisteren had ik wederom een verkoper die mij telefoon/internet kon aanbieden met 15% korting.

“Maar er verandert niets mevrouw en u hoeft zelf niets te ondernemen”.

Ik spreek een duidelijk “Nee, dank u” uit en krijg nogmaals het aanbod te horen. Alsof ik hem de eerste keer niet goed begrepen zou hebben. Met als slotzin: “en er verandert helemaal niets, mevrouw”. En daar zit hem nu de crux. Er verandert nl. heel veel als je achter iedere prijsvechter aanrent. Mijn relatie met mijn huidige telefoonaanbieder nl. De service die dit bedrijf biedt. De relatie van mij met het bedrijf die ik al enige tijd heb waardoor ik geen nummer ben maar een klant. Zij hebben mij fantastisch geholpen tijdens de verhuizing. Bouwen en vertrouwen.

Zelf heb ik ook lange relaties met klanten en met bepaalde leveranciers. Ik kan op hen bouwen en vertrouwen en zij helpen mij altijd uit de brand mocht dat nodig zijn. Dat waardeer ik enorm. Zo kan ik op mijn beurt weer míjn klanten bedienen zoals ze dat van ons gewend zijn. En zij die van hen. Bouwen en vertrouwen.

Ik had deze man natuurlijk het volgende dilemma voor moeten leggen:

Als je een vrouw tegen komt die jouw 15% kan uitsparen omdat ze haar boodschappen doet bij de Lidl en haar kleding koopt bij H&M ruil je je huidige vrouw dan ook in?

Laat het duidelijk zijn, ik ben van de lange relatie en ik hoop voor zijn vrouw hij ook.

Toeschouwer vs deelnemer

Brusselaars — Thu, 04 Feb 2016 08:02:05 +0000

Sinds een paar jaar sta ik als een echte toeschouwer langs de lijn van het hockeyveld. Ik heb slechts alleen hockey-kijk-ervaring wat ik dan ook met veel plezier doe. Ik word tenslotte niet gehinderd door een zekere mate van kennis van de spelregels. Ik zie wel dat kennis van bepaalde zaken ook tot veel frustratie kan leiden, met name langs de lijn.

Toeschouwer zijn is in dit geval een fijne bezigheid.

Afgelopen week ben ik naar Amsterdam afgereisd om deel te nemen aan een seminar. Althans dat was mijn intentie. Ik had mijzelf met een latte macchiato gesetteld in de hoek op rij vijf en was van plan om alles als een spons in mij op te nemen. Kennis is tenslotte macht. Al snel werd ik door deze houding betiteld als toeschouwer en niet als deelnemer. De boodschap was duidelijk: je groeit niet door kennis maar vooral door deel te nemen. Doen dus. Ik vind mijzelf een doener, ik creëer tenslotte dingen. Mijn klanten kunnen zien wat ik doe. Maar ben ik dat wel? Wat maakt iemand een toeschouwer en wat maakt iemand een deelnemer? Ik heb een collega gehad die vond dat ze nergens NEE op mocht zeggen. Ze heeft er veel mee bereikt. Zelf heb ik het hilarische boek JA van Danny Wallace gelezen. Een engelse radiopresentator die geadviseerd werd om overal JA op te zeggen. Hij raakte verzeild in situaties waar je – vooral als toeschouwer – enorm om moet lachen, maar wat je niet als deelnemer wil meemaken.

Ik was niet zoals mijn collega en ik ben niet Danny Wallace.

Toeval of niet; de volgende uitspraak van Pippi kruiste mijn pad. “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”. Wat had ik die uitspraak graag in mijn kindertijd meer laten binnenkomen. Want Pipi deed alles, werd niet gehinderd door enige kennis (2×3=4) en was zeker geen toeschouwer.