Als je jezelf een doel stelt, heb je dan gefaald als je je doelstelling na 10 jaar bikkelen niet hebt gehaald? Teun van de Keuken, het gezicht van Tony Chocolony baalt. En dat siert hem. Het verhaal is bekend. De mensen achter “de Keuringsdienst van Waarde” stellen de cacao-industrie aan de kaak. Wij, als chocoladeliefhebber, zijn schuldig aan slavernij. Kinderen en volwassenen werken onder zeer slechte omstandigheden in de cacao-industrie en wij houden dat in stand. Zij zijn ook niet vrij om te vertrekken. Dat raakt ons. Tony Chocolony draagt hun prachtige doelstelling absoluut voor de volle 100% uit. Het design, de communicatie en zelfs de ongelijke stukjes in de reep voldoen aan dat gedachtegoed. Het is ongelijk verdeeld in de wereld, dus zijn de stukjes chocola dat ook. Mooi vind ik dat. Het design van Tony Chocolony is opvallend, communicatief en zeer consequent doorgevoerd. Ik was alleen al voor het design gevallen. Als het dan ook nog slaafvrij is…
Ik moet zeggen dat ik teleurgesteld was toen ik Teun hoorde zeggen dat het helemaal niet slaafvrij is. Sterker nog, de situatie daar is nog slechter geworden. Hijzelf noemt dat bitter.
100% slaafvrije chocola. Die claim is allang van de verpakking verdwenen. Het blijkt niet haalbaar te zijn. Als het product Tony Chocolony zelf onderwerp zou zijn van het programma “Keuringsdienst van Waarde” dan zou die claim al snel ontkracht worden. Wat overeind blijft is het verhaal, de intenties en de boodschap. Deze zijn zo oprecht en authentiek. Het mag dan nog geen effect hebben gehad op “de politiek” of “het systeem” maar het heeft wel gezorgd voor erkenning van een structureel probleem en gedragsverandering bij de consument. Het blijft tenslotte een verhaal wat je raakt. Tony Chocolony is ontstaan vanuit echte principes. De doelstelling is (nog) niet gehaald, maar iedereen weet wél waar het product voor staat, wat hun beweegredenen zijn en welke gedragsverandering ze bij ons, de chocolaverslaafden, teweeg willen brengen.
In mijn ogen zijn zij 100% geslaagd in het uitdragen van die boodschap zowel in tekst als design.
Teun baalt, en wij balen met hem mee! En wat doe je als je ergens van baalt? Precies! Chocola eten. Wel de “minst slechte” uit het schap natuurlijk. Zo kunnen we de cacao-industrie samen van binnenuit blijven aanspreken.